زگیل‌های تناسلی اجسام کوچک روی پوست هستند. آنها میتوانند زگیل‌های کوچک و منفردی باشند که ممکن است به صورت تغییر پوستی یا رنگ متفاوتی روی پوست به نظر برسند. یا بعضی اوقات به صورت خوشه های کوچک از چند زگیل ظاهر میشوند که شبیه یک گل کلم کوچک است. سرطان دهانه رحم معمولاً توسط انواع مختلف HPV ایجاد میشود که HPV پر خطر نامیده میشوند. انواع HPV که باعث زگیل تناسلی میشوند کم خطر نامیده میشوند زیرا با سرطان ارتباط ندارند.
HPV چیست؟
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نام اختصاری برای ویروسی است که مرتبط با پاپیلوما است. HPV ها یک گروه گسترده از ویروسهای مرتبط را شامل میشوند. هر گونه ویروس در این گروه با یک شماره مشخصه شناخته میشود که به آن نوع HPV گفته میشود. HPV عفونتی است که بیشترین شیوع را در بین عفونت‌هایی که به‌وسیله رابطه جنسی منتقل میشوند (STI) دارد. HPV یک ویروس متفاوت از ویروسهای HIV و HSV (تبخال) است. انواع مختلفی از HPV وجود دارد و برخی از آنها میتوانند منجر به مشکلات سلامتی مانند زگیل تناسلی و سرطان شوند. اما واکسنهایی موجود هستند که میتوانند از وقوع این مشکلات سلامتی جلوگیری کنند.
بیشتر انواع HPV باعث ایجاد زگیل بر روی پوست مانند بازوها، سینه، دست‌ها و پاها میشوند. انواع دیگر آن بیشتر در غشاهای مخاطی بدن مشاهده میشوند. غشای مخاطی به لایه‌های سطحی مرطوبی اطلاق میشود که اندام‌ها و بخش‌هایی از بدن که به خارج باز میشوند، مانند واژن، مقعد، دهان و گلو را در برمی‌گیرد. برخی از انواع HPV موجود در غشای مخاطی را گاهی به عنوان HPV دستگاه تناسلی می‌نامند.آنها به طور کلی روی پوست زندگی نمی‌کنند. HPV به 2 گروه اصلی تقسیم میشود:
انواع HPV کم خطر
برخی از انواع HPV میتواند باعث ایجاد زگیل (پاپیلوم) در دستگاه تناسلی یا مقعد در مردان و زنان شود. زنان همچنین ممکن است در دهانه رحم و واژن زگیل داشته باشند. از آنجا که این نوع HPV به ندرت باعث سرطان میشود، ویروسهای “کم خطر” نامیده میشوند.
انواع HPV با خطر بالا
انواع دیگر HPV “پرخطر” نامیده میشوند زیرا میتوانند در مردان و زنان ایجاد سرطان کنند. پزشکان بیشتر نگران تغییرات سلولی و پیش سرطانی مرتبط با این نوع هستند، زیرا احتمال دارد با گذشت زمان به سرطان تبدیل شوند. انواع رایج پر خطر HPV شامل HPV 16 و 18 است.
عفونت با HPV بسیار شایع است. در بیشتر افراد، بدن قادر است به تنهایی عفونت را پاک کند. اما گاهی اوقات، عفونت از بین نمی‌رود. عفونت مزمن یا طولانی مدت، به ویژه هنگامی که توسط برخی از انواع پر خطر HPV ایجاد شده باشد، میتواند با گذشت زمان باعث سرطان شود.
HPV چگونه پخش میشود؟
با داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با کسی که ویروس دارد می‌توانید HPV بگیرید. این بیماری معمولاً در حین رابطه جنسی واژینال یا مقعدی شیوع می‌یابد. HPV میتواند منتقل شود حتی اگر فرد آلوده علائم و نشانه ای نداشته باشد.
هر کسی که از نظر جنسی فعال باشد میتواند به HPV مبتلا شود، حتی اگر فقط با یک نفر رابطه داشته باشید. شما همچنین می‌توانید سال‌ها پس از رابطه جنسی با فردی که آلوده شده است، علائم ایجاد کنید. این موضوع باعث میشود که نتوان فهمید از چه زمانی مبتلا شده اید.
سرطان‌های مرتبط با عفونت HPV
سرطان دهانه رحم
سرطان دهانه رحم شایع ترین سرطانی است که در افراد مبتلا به سرویکس مرتبط به HPV ارتباط دارد. تقریباً همه سرطان‌های دهانه رحم ناشی از HPV است.
سرطان دهانه رحم را می‌توان در اوایل یافت و حتی با آزمایش‌های غربالگری معمول از آن پیشگیری کرد. آزمایش پاپ به دنبال تغییر در سلول‌های دهانه رحم ناشی از عفونت HPV است. آزمایش HPV خود عفونت را جستجو می‌کند.
سرطان ولوار
HPV همچنین میتواند باعث سرطان ولو شود، که قسمت خارجی اندام‌های دستگاه تناسلی زنان است. این سرطان بسیار کمتر از سرطان دهانه رحم است. هیچ آزمایش استاندارد غربالگری برای این سرطان به غیر از معاینات روتین فیزیکی وجود ندارد.
سرطان واژن
بیشتر سرطان‌های واژن حاوی HPV هستند. بسیاری از پیش سرطان‌های واژن حاوی HPV نیز هستند و این تغییرات ممکن است سال‌ها قبل از تبدیل شدن به سرطان وجود داشته باشد. این پیش سرطان‌ها را بعضی اوقات می‌توان با همان تست پاپ و آزمایش سرطان دهانه رحم و پیش سرطان یافت. اگر پیش سرطانی یافت شود، می‌توان آن را درمان کرد و سرطان را قبل از شروع واقعی متوقف می‌کند.
سرطان آلت تناسلی مردانه
در مردان، HPV میتواند باعث سرطان آلت تناسلی مردانه شود. این سرطان در مردان مبتلا به HIV و کسانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند بیشتر مشاهده میشود.
هیچ آزمایش استاندارد غربالگری برای یافتن علائم اولیه سرطان آلت تناسلی وجود ندارد. از آنجا که تقریباً همه سرطان‌های آلت تناسلی از زیر پوست ختنه آلت تناسلی مرد شروع میشود، ممکن است در اوایل دوره بیماری مورد توجه قرار گیرند.
سرطان مقعد
اشتباهاتی در طول زمان وجود داشت. اطلاعات صحیح و به‌روز را در ادامه می‌یابید:
HPV میتواند در مردان و زنان سرطان مقعد را ایجاد کند. این نوع سرطان به ویژه در افراد مبتلا به HIV و در مردانی که رابطه جنسی با مردان دیگر دارند، بیشتر مشاهده میشود.
آزمایش غربالگری برای سرطان مقعد به صورت معمول برای همه افراد توصیه نمی‌شود. با این حال، برخی از متخصصان توصیه می‌کنند که افرادی که در معرض خطر بالاتر سرطان مقعد قرار دارند، از آزمایش سیتولوژی مقعدی (که به آن تست پاپ مقعدی نیز میگویند و شباهت زیادی به آزمایش پاپ اسمیر برای سرطان دهانه رحم دارد) استفاده کنند. این دسته افراد شامل مردانی است که رابطه جنسی با مردان دیگر دارند، افرادی که قبلاً سرطان دهانه رحم یا سرطان ولو داشته‌اند، افرادی که ابتلا به عفونت HIV داشته‌اند و افرادی که پیوند عضو دریافت کرده‌اند.
سرطان دهان و گلو
HPV در برخی از سرطان‌های دهان و گلو در مردان و زنان دیده میشود. بیشتر سرطان‌های یافت شده در پشت گلو، از جمله پایه زبان و لوزه ها، مربوط به HPV هستند. این‌ها شایع ترین سرطان‌های مرتبط با HPV در مردان هستند.
هیچ آزمایش استاندارد غربالگری برای یافتن زودهنگام این سرطان‌ها وجود ندارد. هنوز هم بسیاری از آنها را می‌توان در اوایل معاینات معمول توسط دندانپزشک، پزشک، متخصص بهداشت دندان یا خودآزمایی یافت.
چگونه عفونت HPV منجر به سرطان دهانه رحم میشود؟
اگر چه بیشتر عفونتهای HPV به خودی خود پاک میشوند و بیشتر ضایعات پیش سرطانی به طور خود به خود برطرف میشوند، اما این خطر برای همه خانمها وجود دارد که عفونت HPV مزمن شود و ضایعات پیش سرطانی به سرطان مهاجم دهانه رحم تبدیل شوند.
15 تا 20 سال طول میکشد تا سرطان دهانه رحم در زنان با سیستم ایمنی طبیعی ایجاد شود. در زنان با سیستم ایمنی ضعیف، مانند کسانی که عفونت HIV درمان نشده دارند، ممکن است فقط 5 تا 10 سال طول بکشد.
عوامل خطر برای تداوم HPV و ایجاد سرطان دهانه رحم
- نوع HPV – سرطان زایی یا قدرت سرطان زا.
- وضعیت ایمنی – افرادی که دچار نقص ایمنی هستند ، مانند کسانی که با HIV زندگی می‌کنند، به احتمال زیاد به عفونتهای HPV مداوم و پیشرفت سریع تر قبل از سرطان و سرطان مبتلا هستند.
– عفونت هم زمان با سایر عوامل مقاربتی، مانند مواردی که باعث هرپس سیمپلکس، کلامیدیا و سوزاک میشوند.
- برابری (تعداد نوزادان متولد شده) و سن کم در اولین تولد.
- استعمال دخانیات
آیا می‌توان از عفونت HPV جلوگیری کرد؟
هیچ راهی مطمئنی برای جلوگیری از عفونت با انواع مختلف HPV وجود ندارد. اما مواردی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش احتمال ابتلا به آنها انجام دهید. همچنین واکسنهایی وجود دارد که میتواند برای محافظت از جوانان در برابر انواع HPV که بیشترین ارتباط را با سرطان و زگیل‌های تناسلی دارند، مورد استفاده قرار گیرد.
HPV در هنگام تماس با یک قسمت آلوده از بدن از یک شخص به فرد دیگر منتقل میشود. اگرچه HPV میتواند در هنگام تماس جنسی – از جمله واژینال، مقعد و رابطه دهانی منتقل شود رابطه جنسی تنها راه گسترش عفونت نیست. تمام آنچه که لازم است تماس پوست به پوست با ناحیه ای از بدن است که به HPV آلوده است. ممکن است روش‌های دیگری برای آلوده شدن به HPV وجود داشته باشد که هنوز مشخص نیست.
HPV میتواند سال‌ها بدون ایجاد علائم وجود داشته باشد. همیشه باعث ایجاد زگیل یا علائم دیگر نمی‌شود. شخصی میتواند به ویروس مبتلا شود و بدون اطلاع از آن ویروس منتقل کند.
استفاده از کاندوم
کاندوم (“لاستیک”) تا حدی از HPV محافظت می‌کند، اما به طور کامل از عفونت جلوگیری نمی‌کند.
در هر بار رابطه جنسی باید کاندوم به درستی استفاده شود. حتی در آن زمان، کاندوم‌ها نمی‌توانند به طور کامل محافظت کنند زیرا آنها ناحیه احتمالی آلوده به HPV از بدن، مانند پوست ناحیه تناسلی یا مقعد را پوشش نمی‌دهند. با این حال، کاندوم‌ها تا حدودی از محافظت در برابر HPV محافظت می‌کنند، و همچنین به محافظت در برابر برخی دیگر از عفونتهای مقاربتی کمک می‌کنند.
با هر عمل جنسی باید از کاندوم جدید استفاده شود. کاندوم را باید قبل از هرگونه تماس تناسلی، دهانی یا مقعدی قرار داده و تا پایان رابطه جنسی ادامه داد.
محدود کردن شرکای جنسی
اگر از نظر جنسی فعال هستید، محدود کردن تعداد شرکای جنسی و پرهیز از رابطه جنسی با افرادی که شریک جنسی بسیاری دیگر داشته اند، میتواند خطر ابتلا به HPV دستگاه تناسلی را کاهش دهد. اما دوباره، HPV بسیار رایج است، بنابراین داشتن رابطه جنسی حتی با یک شخص دیگر میتواند شما را در معرض خطر قرار دهد.
واکسن HPV
واکسن‌های HPV میتوانند از ابتلا به انواع خاصی از HPV جلوگیری کنند، از جمله انواع مرتبط با سرطان‌های HPV و همچنین انواع مرتبط با زگیل‌های مقعدی و تناسلی.
واکسن‌ها برای استفاده در مردان و زنان تأیید شده اند. آنها فقط میتوانند برای جلوگیری از عفونت HPV استفاده شوند – به درمان عفونت موجود کمک نمی‌کنند.
- برای عملکرد بهتر، واکسن HPV باید در سنین 9 تا 12 سالگی تزریق شود.
- نوجوانان و بزرگسالان 13 تا 26 ساله که واکسینه نشده اند یا تمام تزریق‌های خود را دریافت نکرده اند باید در اولین فرصت واکسن بزنند. واکسیناسیون در بزرگسالان جوان به اندازه واکسیناسیون کودکان و نوجوانان پیشگیری نمی‌کند.
- پزشکان واکسیناسیون HPV را برای افراد بالای 26 سال توصیه نمی‌کنند.
آزمایش HPV
آزمایشات HPV موجود در بازار فقط برای یافتن عفونت HPV در افراد دارای سرویکس تأیید شده است. برای تعیین خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم می‌توان از آنها به تنهایی یا به عنوان بخشی از آزمایش هم زمان (وقتی آزمایش HPV و پاپ تست انجام میشود) استفاده کرد.
- هیچ آزمایش HPV تأیید شده ای برای یافتن HPV در آلت تناسلی مرد یا مجرا، در مقعد، دهان یا گلو وجود ندارد.
- هیچ آزمایشی برای بررسی وضعیت “HPV” در کل مردان و زنان وجود ندارد.
- برای غربالگری سرطان دهانه رحم، افراد 25 تا 65 ساله هر 5 سال یک آزمایش اولیه HPV انجام می‌دهند. از آنجا که ممکن است یک آزمایش HPV اولیه در همه جا گزینه در دسترس نباشد، آزمایش‌های مرتبط هر 5 سال یا تست پاپ هر 3 سال هنوز گزینه‌های خوبی هستند.
آزمایش اولیه HPV، آزمایش HPV است که به خودی خود برای غربالگری انجام میشود. سازمان غذا و داروی آمریكا آزمایشات خاصی را به عنوان آزمایش‌های اولیه HPV تأیید كرده است.
درمان HPV یا بیماری‌های مرتبط با HPV
درمانی مستقیم برای خود ویروس HPV وجود ندارد، اما روش‌های درمانی برای تغییرات سلولی که ناشی از HPV میشوند، وجود دارند.
در صورتی که سرطان در مراحل اولیه خود تشخیص داده شود و قبل از گسترش آن قابل درمان باشد، درمان آن ساده‌تر است. برخی از آزمایشات غربالگری سرطان میتوانند تغییرات سلولی اولیه ناشی از HPV را تشخیص دهند و می‌توان این تغییرات را قبل از تبدیل به سرطان درمان کرد.
زگیل‌های تناسلی که قابل مشاهده هستند، میتوانند با داروهای تجویز شده درمان شوند. همچنین، ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی میتوانند درمانی برای آنها ارائه کنند.
مواردی که باید درباره HPV به خاطر بسپارید
- HPV یک ویروس بسیار رایج است. اکثر مردان و زنانی که تا به حال تماس جنسی داشته اند، در دوره ای از زندگی خود به HPV مبتلا میشوند.
- هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، اما در بیشتر موارد بدون درمان از بین می‌رود.
- داشتن HPV به معنای ابتلا به سرطان نیست. بیشتر اوقات HPV به خودی خود از بین می‌رود.
- افراد خاصی در معرض خطر بیشتری برای مشکلات بهداشتی مرتبط با HPV هستند. این شامل مردان همجنسگرا و دوجنسگرایان و افرادی است که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (از جمله کسانی که HIV / AIDS دارند).
- با واکسن می‌توان از بسیاری از عفونتهای HPV که منجر به سرطان میشوند جلوگیری کرد.
- با غربالگری منظم می‌توان از بیشتر سرطان‌های دهانه رحم پیشگیری کرد.
