تمام نکات مهم درباره ویروس اچ پی وی و ازدواج

تأثیرات عاطفی در مواجهه با ویروس HPV عموماً به سختی قابل درمان هستند و حتی تشخیص دادن آن‌ها نیز دشوار است.

این مشکل ممکن است نقطه‌ای باشد که شما بیشترین حس آسیب‌پذیری را تجربه می‌کنید و کمبود پشتیبانی و راهنمایی می‌تواند این شرایط را بیشتر آشفته کند، به‌ویژه زمانی که روابط شما نگران‌کننده هستند.

معمولاً سوالاتی درباره صحبت درباره ویروس HPV با شریک جنسی فعلی یا آینده خود دریافت می‌کنیم. به عنوان مثال، اطلاعات بیشتری که درباره ویروس HPV دارید، به شما کمک می‌کند تا به راحتی به سوالات شریک جنسی خود پاسخ دهید و اطلاعات لازم را ارائه کنید.

اطلاعاتی که در این بخش قرار دارد را استفاده کنید تا بتوانید پایه ای برای اطلاعات خود داشته باشید .

اگر شما متوجه ابتلا خود به HPVشدید، باید با دکتر متخصص خود برای برنامه ریزی مشورت کنید. این برنامه شامل صحبت با شریک جنسیتان در این باره نیز میشود.

فهم HPV

HPV به گروهی از ویروس ها که شامل بیش از 100 ویروس است گفته می شود . که حدود 40سویه از آنها جزو عفونت های مقاربتی (STI)محسوب می شوند . این انواع از HPV از طریق تماس مستقیم پوست ناحیه تناسلی منتقل می شود. این انتقال از طریق روابط واژینال، آنال و روابط دهانی نیز اتفاق می افتد .

تقریبا تمام افراد فعال از لحاظ جنسی به نوعی در دوره ای از زندگیشان به HPV مبتلا میشوند و هر کسی که از نظر جنسی فعال است، ریسک تماس با ویروس یا انتقال آن به شریک جنسی خود را دارد .

امکان ابتلا به HPV و نشان ندادن علایم آن در طی سال ها وجوددارد . وقتی علائم شروع به ظاهر شدن میکنند، معمولا به صورت زگیل تناسلی یا زگیل حلق خود را نشان می دهند. HPV به ندرت میتواند منجر به سرطان دهانه رحم و یا دیگر سرطان های ناحیه تناسلی سر گردن و حلق شود. چون HPVمیتواند برای مدت طولانی نهفته باقی بماند، ممکن است شما متوجه ابتلا خود به این عونت مقاربتی نشوید و در روابط جنسی متعددی شرکت کنید. همین موضوع میتواند تشخیص اولین تماس شما با این ویروس را سختتر کند.

چگونه با شریک جنسی خود درباره ویروس HPV صحبت کنیم؟

صحبت با شریک جنسی خود ممکن است نگران کننده تر و پر تنش تر از تشخیص آن باشد. این نکات کلیدی میتوانند به شما در آماده شدن برای صحبت درباره آن کمک کند و همچنین شما و شریکتان را درباره اتفاقات بعدی مطلع کند.

اطلاعات خود را بالاببرید.

اگر خود شما راجع به تشخیص بیماری خود سوالاتی داشته باشید، احتمال اینکه شریکتان نیز سوالاتی داشته باشد زیاد است. زمانی را صرف مطالعه راجع به بیماری خود کنید. آگاه شوید که سویه ای که به آن مبتلا  هستید از نوع پر خطر یا کم خطر است. بعضی از سویه ها ممکن است هیچگاه مشکلی ایجاد نکند، در حالی که برخی دیگر ممکن است شمارا در ریسک بیشتری مانند سرطان یا زگیل قرار دهد. دانش این که ویروس چیست؟ چه اقداماتی باید انجام شود؟ و چه آینده ای در انتظار شماست؟ میتواند هر دو شما را از ترس های بی جا دور کند. به خاطر داشته باشید که شما هیچ گونه کار اشتباهی انجام نداده اید .

به یاد داشته باشید، شما هیچ کار اشتباهی نکردید.

فکر نکنید که شما نیاز به عذر خواهی راجع به تشخیص بیماری خود دارید . HPV بسیار متداول است و اگر شما از نظر جنسی فعال هستید، این ویروس یکی از ریسک هایی ست که با آن برخورد خواهید کرد و به این معنا است که نه شما و یا شریک جنسیتان یا شریک های جنسی قبلی شما کار اشتباهی انجام نداده اید. در روابط جنسی دو طرف رابطه سویه های ویروس را به یکدیگر انتقال میدهند، بنابراین تشخیص نقطه آغاز این عفونت تقریبا غیر ممکن است .

در زمان مناسب راجع به آن صحبت کنید.

شریکتان را با این اخبار در زمان نامناسب غافلگیر نکنید. مانند زمانی که مشغول خرید هستید یا صبح روز تعطیل. زمانی را برنامه ریزی کنید که فقط خودتان و شریک جنسیتان به دور از حواس پرتی و مسئولیت باشید .

اگر شما نگران جواب دادن به سوالات شریکتان هستید، میتوانید از ایشان بخواهید که در قرار ملاقات با دکتر همراه شما باشد. آنجا شما میتوانید اخبار را به ایشان بگویید و دکتر میتواند در توضیح این که چه اتفاقی افتاده یا قرار است بیافتد به شما کمک کند.

اگر شما مایلید که قبل از ملاقاتتان با دکتر به ایشان توضیح دهید، میتوانید با دکترتان هماهنگ کنید تا ادامه توضیحات را به شریکتان بدهد.

گزینه هایتان را بررسی کنید.

اگر تحقیقاتتان را قبل از بحث با شریکتان انجام دهید، شما کاملا احساس آمادگی نسبت به سوالات ایشان میکنید. در زیر نمونه سوالاتی مطرح شدند که میتوانید خود را برای آن آماده کنید :

• آیا هر کدام از شما نیاز به هر گونه درمانی دارید؟
• چگونه به این عفونت خود پی بردید؟
• شریک شما نیاز به آزمایش دارد ؟
• این بیماری چگونه بر روی آینده شما تاثیر دارد؟

راجع به آینده خود صحبت کنید.

تشخیص ابتلا به HPV نباید باعث اتمام رابطه شما شود. به خود یادآوری کنید که شما هیچ اشتباهی نکردید. ممکن است زمانی طول بکشد تا شریکتان این مسئله را هضم کند، پس باید بدانید این روند برای آینده شما چه معنی دارد .

تشخیص شایعه ها درباره HPV و روابط

وقتی شما قصد آماده شدن برای توضیح تشخیص بیماری خود به شریکتان را دارید، بهتر است راجع به شایعه ها پیرامون HPV و اینکه چطور آن ها شایعه ای دروغین هستند اطلاعات داشته باشید .

این کار به شما و شریکتان کمک میکند که راجع به خطرات گزینه ها و آینده تان درک بهتری داشته باشید .

شایعه شماره 1: تمام انواع HPV به سرطان ختم میشود.

این حرف به طور کاملا واضح غلط است. از بین بیش از 100 سویه تنها تعداد انگشت شماری منجر به سرطان میشود. در حالی که HPV می تواند باعث انواع متعددی از سرطان ها شود،  اما این یکی از نادر ترین عواقب آن است.

شایعه شماره 2: ابتلا به HPV به معنای آن از که یکی از افراد خیانتکار بوده است.

ابتلا به HPV میتواند هیچ گونه علائمی نداشته و برای هفته ها، ماه ها و یا سال ها نهفته باقی بماند. به این دلیل که شرکای جنسی اغلب این ویروس را به یکدیگر منتقل میکنند نمی توان دقیق اعلام کرد که چه کسی به شخص دیگر منتقل کرده است و خیلی مشکل است که بتوان منبع اصلی این آلودگی را مشخص کرد.

شایعه شماره 3: من برای باقی عمرم HPV خواهم داشت.

اگرچه ممکن است در طول عمر خود با زگیل و رشد غیرعادی سلول‌های دهانه رحم مواجه شوید، اما این اتفاق همیشه رخ نمی‌دهد.

ممکن است شما در یک دوره خاص علائمی را تجربه کنید و سپس بلافاصله بعد از آن هیچ مشکلی نداشته باشید. در این صورت، سیستم ایمنی شما ممکن است قادر باشد این عفونت را برای همیشه از بین ببرد.

اگر سیستم ایمنی شما ضعیف باشد، ممکن است با عوارض بیشتری مواجه شوید نسبت به افرادی که سیستم ایمنی قوی‌تر یا کامل‌تری دارند.

شایعه شماره4: من همیشه از کاندوم استفاده کردم، پس HPV ندارم.

کاندوم در مقابل بسیاری از بیماری های مقاربتی که از طریق تماس با مایعات بدن منتقل میشوند مانند HIV و سوزاک ایمنی میدهد، اما HPV میتواند با تماس مستقیم پوست حتی با وجود کاندوم نیز منتقل شود .

اگر شما از نظر جنسی فعال هستید، تحت نظر دکتر بودن از لحاظ HPV بسیار مم است.

شایعه شماره 5: یک آزمایش معمولی برای تشخیص عفونت های مقاربتی (STI)،  وجودHPV را مشخص میکند.

همه ی آزمایشات تشخیصی بیماری های مقاربتی شامل HPV  به عنوان یک تست استاندارد نمیشوند. دکتر شما را برای تشخیص HPV آزمایش نمیکند، مگراینکه نشانه ای از وجود احتمالی این ویروس نشان دهید.

نشانه های احتمالی: شامل زگیل یا وجود سلول های غیر عادی دهانه رحم در آزمایشات پاپ اسمیر میشود. اگر نگران وجود HPV هستید میتوانید پیشنهاد این آزمایش را به دکتر خود بدهید .

آزمایش دادن

اگر شریک جنسی شما جواب آزمایش مثبت خود را با شما در میان گذاشت، شما نیز ممکن است بخواهید آزمایش دهید . به هر حال هرچقدر شما مطلع تر باشید، بهتر میتوانید برای مشکلات آینده و نگرانی ها آماده شوید .

هرچند این آزمایش به راحتی دیگر آزمایشات تشخیصی بیماری های مقاربتی نیست، اما تنها آزمایش مورد تایید سازمان غذا و دارو (FDA)ایلات متحده برای زنان است. با این حال آزمایشات مداوم برای HPVتوصیه نمیشود .

تحت نظر بودن HPV بر اساس راهنمای ASCCP در زنان بالای 30 سال همراه با آزمایش پاپ اسمیر انجام میشود و در زنان زیر 30 سال اگر نتایج پاپ اسمیر تغییرات غیر عادی نشان دهد انجام میشود.

پاپ اسمیر معمولا هر 3تا 5 سال برای بررسی عادی انجام میشود. اما میتوان برای بیمارانی با سلول های دهانه رحم پیش سرطانی یا غیر عادی، خونریزی غیر عادی یا تغییراتی در آزمایشات فیزیکی، بیشتر و با فواصل کمتری انجام شود .

آزمایشات HPVبه عنوان آزمایشات معمولی بیماری مقاربتی انجام نمیشود، مگر در مواردی که در بالا ذکر شد .

این آزمایش به دکتر شما کمک میکند که آیا شما به آزمایشات تشخیصی بیشتری برای تشخیص سرطان نیاز دارید یا خیر.

یک قرار ملاقات با دکتر متخصصتان یا مرکز بهداشت سلامت ترتیب دهد، تا پیشنهاد های آن ها را برای تحت نظر بودن از نظر HPVبشنوید .

منتقل کردن HPV بعد از درمان

بسیاری از اطلاعات راجع به انتقال HPV ناشناخته باقی مانده است. مخصوصا وقتی نشانه های آن (اعم از زگیل و تغییرات سلولی ) ظاهر نمیشود، بسیاری از متخصصان نیز نمیتوانند پاسخ تمام این سوالات را بدهند. هرچند مطالعات نشان میدهند، در بسیاری از موارد یک سیستم ایمنی قوی به احتمال زیاد در نهایت قادر به دفع یا سرکوب HPV خواهد بود.

سیستم ایمنی برخی ممکن است تا سال ها این ویروس را نگه دارد و باعث بروز ضایعاتی شود اما این اتفاق معمول نیست  .

در تحقیقات DNA نتیجه آن است که اکثرا کسانی که به ویروس HPV تناسلی مبتلا میشوند، در نهایت آزمایشاتشان نتیجه ی منفی نشان خواهد داد.

بسیاری از تحقیقات و آزمایشات بالینی بر این باورند که ویروس غیر بالینی (HPVمیتواند در پوست وجود داشته باشد اما ضایعه ای نشان نداده باشد) نسبت به وقتی که زگیل ها یا تغییرات سلولی وجود دارند، احتمال انتقال بیشتری دارند .

پس از درمان احتمال کم شدن قدرت ویروس وجود دارد. متعاقبا منطقی است که فکر کنیم شانس انتقال ویروس سال ها بعد از آخرین آزمایش بالینی (وقتی نشانه ها تشخیص داده شده است) به طور زیادی دور از انتظار است.  ثابت کردن این نتیجه به دلیل کمبود مدرک آسان نیست و نداشتن جواب قطعی ناامید کننده است، اما به نظر می آید HPV برای همیشه فعال باقی نمی ماند.

چگونه از انتقال و مبتلا شدن به HPV جلوگیری کنیم ؟

ویروس HPV از طریق تماس مستقیم پوست سالم با پوست آلوده منتقل می‌شود، بنابراین استفاده از کاندوم در برابر HPV شما را به طور کامل محافظت نمی‌کند.

تنها راه ممکن برای مراقبت از خود و شریک جنسی شما، اجتناب از تماس جنسی است، اما این رویکرد در بسیاری از روابط واقع‌بینانه قابل اجرا نیست.

اگر شریک شما به یک سویه خطرناک از HPV مبتلا است، باید گزینه‌هایتان را با پزشک خود مشاوره کنید.

اگر هر دوی شما در یک رابطه پایدار و انحصاری باقی مانید، ممکن است به تدریج ویروس را به یکدیگر منتقل کرده و به حالت خفته آن تبدیل کنید. در این صورت، بدن شما و شریک شما یک سطح ایمنی طبیعی در مقابل آن پیدا می‌کنند. با این حال، شما همچنان باید آزمایشات منظمی را انجام دهید تا هرگونه مشکلات احتمالی تشخیص داده شود.

الان چه کاری از شما ساخته است ؟

HPV معمول ترین بیماری مقاربتی است. اگر به آن مبتلا هستید، میتوانید مطمئن باشید که اولین نفر نیستید که با آن مواجه می شوید .

وقتی راجع به ابتلای خود مطلع شدید، باید بدانید که :

• از دکتر خود راجع به علائم درمان ها و عواقب آن سوال کنید.
• در تحقیقات خود از وبسایت های معتبر استفاده کنید .
• باشریک خود درباره ابتلا خود صحبت کنید .

  استراتژی های هوشمندانه برای صحبت با والدین خود (چه الان چه در آینده)می تواند به شما در صداقت داشتن درباره تشخیص بیماری و همچنین مراقب از شما کمک کند.