بیماری‌های عفونت قارچی پوست: انواع، علت و درمان

عفونت‌های قارچ پوستی توسط انواع مختلفی از قارچ‌ها ایجاد می‌شوند و علت اصلی بسیاری از خارش‌های پوستی می‌باشند. قارچ به کراتین مرده پوست حمله می‌کند و در آنجا رشد می‌کند. کراتین پروتئینی است که پوست، مو و ناخن شما را می‌سازد. عفونت‌های قارچی مختلف را بر اساس نوع قارچ به گروه‌های مختلفی تقسیم می‌کنند که در ادامه به آن ها می پردازیم.

انواع بیماری‌های  عفونت قارچی پوست

قارچ پای ورزشکاران (قارچ پا)

ممکن است از هر ۶ نفر یک نفر به “قارچ پای ورزشکاران” مبتلا گردد. این قارچ پوستی در نواحی گرم و مرطوب پوست، ازجمله بین انگشتان پا رشد می‌کند. این عفونت باعث خارش، پوسته پوسته شدن و قرمزی پای شما می‌شود. کف پای شما نیز می‌تواند خشک و پوسته پوسته شود. همچنین ممکن است پای شما تاول بزند. اگر پای برهنه بر روی زمین‌های مرطوب و آلوده، مثل حمام‌های عمومی، استخر و سونا راه بروید، ممکن است به عفونت قارچ پای ورزشکاران مبتلا شوید. اگر پس از لمس پا، دستان خود را نشوید، قارچ پا می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن نیز سرایت کند.

جهت کسب اطلاعات و آشنایی بیشتر با قارچ پا می‌توانید بر روی لینک کلیک کرده و مقاله مرتبط با آن را مشاهده کنید.

عفونت ناخن (قارچ ناخن)

عفونت قارچی ناخن معمولاً با آغاز شدن از لبه ناخن‌ها شروع می‌شود و به آرامی به سمت مرکز گسترش می‌یابد. رشد این قارچ به صورت تدریجی اتفاق می‌افتد و باعث تغییر رنگ و شکنندگی ناخن‌های شما در طول زمان می‌شود. همچنین، ممکن است بافت‌های اطراف ناخن نیز ضخیم شوند. در نهایت، ناخن به حدی ضخیم می‌شود که استفاده از کفش‌ها دردناک می‌شود. عموماً ناخن پا بیشتر از ناخن‌های انگشتان دست درگیر می‌شود.

اگر شما به عفونت قارچی پا مبتلا باشید، ممکن است این عفونت گسترش یابد و ناخن‌های شما را نیز درگیر کند، به ویژه اگر ورزشکار باشید. همچنین، اگر ناخن‌های شما ضعیف شده باشند (به عنوان مثال به دلیل زخمی شدن)، ممکن است به عفونت قارچی ناخن مبتلا شوید.

“پس از مبتلا شدن به عفونت قارچ ناخن، چه مدت طول می‌کشد تا ناخن من به حالت اولیه بازگردد؟” برای اطلاعات بیشتر در مورد عفونت‌های ناخن می توانید به مقاله قارچ ناخن مراجعه کنید.

قارچ پیتریازیس رنگارنگ (تینه‌آ ورسیکالر)

این عفونت توسط نوعی قارچ به نام “مالاسزیا” ایجاد می‌شود. معمولاً این عفونت در بین جوانان به ویژه مردان شایع‌تر است. اگر شما مبتلا به پیتریازیس شوید، ممکن است پوسته‌تان به‌صورت تکه‌ای پوسته پوسته شود. همچنین مقدار کمی احساس خارش خواهید داشت و در پشت و نیم‌تنه شما رنگ پوست، تغییراتی خواهد داشت. رنگ آن معمولاً صورتی یا قهوه‌ای است. اگر پوستتان تیره‌تر باشد، این تغییر رنگ واضح‌تر است.

جهت کسب اطلاعات و آشنایی بیشتر با تینه‌آ ورسیکالرمی‌توانید بر روی لینک کلیک کرده و مقاله مرتبط با آن را مشاهده کنید.

علائم عفونت‌های قارچی پوست

علائم و نشانه‌های عفونت قارچ پوستی به نوع قارچ و ناحیه‌ای که درگیر شده است، بستگی دارد. اغلب بثورات قارچی اشتباهاً با بیماری‌های پوستی دیگر مانند پسوریازیس و اگزما تشخیص داده می‌شوند. عفونت‌های قارچی پوست می‌توانند باعث ایجاد انواع بثورات مختلف پوستی شوند. برخی از آن‌ها باعث قرمزی، پوسته پوسته شدن و خارش می‌شوند، در حالی که برخی دیگر فقط خشکی پوست را ایجاد می‌کنند. قارچ‌ها ممکن است فقط یک ناحیه خاص یا چندین ناحیه از بدن را درگیر کنند. اگر عفونت قارچ سر داشته باشید، ممکن است مقداری از موهایتان را از دست بدهید.

اگر شما به عفونت قارچی مبتلا هستید ولی شدت آن شدید نیست، معمولاً نیازی به مراجعه به پزشک نیست. شما می‌توانید از داروخانه داروهای ضد قارچ بدون نیاز به نسخه پزشک تهیه کنید. اگر سوالی درباره دارو یا نحوه مصرف آن دارید، می‌توانید از پزشک داروساز سوال بپرسید. اما اگر پس از استفاده از داروها تغییری اتفاق نیفتاد یا وضعیت شما بدتر شد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا مشاوره بیشتری دریافت کنید.

علل بروز عفونت‌های قارچی پوست

احتمال آن‌که به عفونت‌های قارچی پوست مبتلا شوید بیشتر است اگر:

• اضافه‌وزن داشته باشید.
•  پوست خود را به‌طور کامل پس از حمام یا دوش گرفتن خشک نکنید.
•  در تماس با شخص یا حیوان آلوده با عفونت قارچی باشید.
• لمس وسایل آلوده، مانند لباس، حوله و لباس‌های خواب.
• پابرهنه راه رفتن بروی زمین حمام و محوطه‌ی استخر
• پوشیدن لباس‌های تنگ که اجازه تبخیر عرق را ندهد.
• ابتلا به دیابت.
•  به تازگی آنتی بیوتیک مصرف کرده باشید.
• بارداری
• سیستم ایمنی ضعیف شده، به عنوان مثال، ابتلا به ایدز یا HIV

تشخیص عفونت‌های قارچی پوست

اگر به نزد پزشک خود بروید، در مورد علائم از شما می‌پرسد و شما را معاینه می‌کند. همچنین ممکن است سابقه پزشکی شما را بررسی کند. معمولاً پزشک عفونت قارچی پوست را با معاینه و نگاه کردن ضایعه تشخیص می‌دهد. اما ممکن است بخشی از پوست، ناخن و موی شما برداشته شود و برای آزمایش بیشتر و تعیین نوع قارچ به آزمایشگاه فرستاده شود.

درمان عفونت‌های قارچی پوست

 کمک به خود

پس از دوش گرفتن یا استفاده از وان، منطقه آسیب دیده پوست را کاملاً خشک کنید. بخصوص محل‌هایی از پوست که تا می‌شوند. ممکن است برخی از عفونت‌های قارچی را به دیگران منتقل کنید. برای خلاص شدن از شر قارچ‌ها باید مرتباً حوله، لباس‌ها و ملافه‌هایتان را بشوید. استفاده از لباس‌های گشاد و نخی و آن‌هایی که رطوبت را از بدن شما دور می‌کنند، برای شما بسیار مفید خواهد بود.

داروها

معمولاً باید از داروهای ضد قارچ استفاده کنید که به‌طور مستقیم بر روی پوست قرار می‌گیرند. به این نوع درمان قارچ پوستی ، درمان موضعی می‌گویند. داروهای مختلفی به شکل: کرم، لوسیون، رنگ، شامپو، شیاف و پودر در دسترس هستند.

بعضی از داروها برای درمان عفونت قارچی در دسترس داروخانه‌ها بدون نیاز به نسخه پزشکی قرار دارند. می‌توانید با استعانت از پزشک داروخانه به راهنمایی بپردازید. همواره ضروری است که دفترچه راهنمای دارو را مطالعه کنید و نحوه استفاده صحیح و مدت زمان مصرف دارو را به دقت بررسی کنید. در صورت بروز هرگونه سوال، می‌توانید از داروساز خود راهنمایی دریافت کنید. اگر بثورات قارچی یک منطقه گسترده از پوست، مو و ناخن شما را درگیر کند، احتمالاً نیاز به مصرف قرص‌ها وجود دارد. همچنین، در صورتی که درمان موضعی اثرگذار نباشد، پزشک ممکن است داروهای قرصی را به شما تجویز کند. بعضی از این قرص‌ها ممکن است عوارض جانبی مانند التهاب و تحریک پوستی را ایجاد کنند. گاهی اوقات، علائم ممکن است بعد از بهبود و کاهش نشانه‌ها دوباره ظاهر شوند. بنابراین، مهم است که درمان خود را تا دو هفته پس از برطرف شدن علائم ادامه دهید. در برخی موارد، ممکن است نیاز به درمان مداوم به مدت ۲ تا ۸ هفته و یا حتی یک سال و نیم برای بعضی از عفونت‌های ناخن پا وجود داشته باشد.

پیشگیری از عفونت‌های قارچی پوست

اقداماتی وجود دارد که خطر ابتلا به عفونت قارچی پوست را کاهش می‌دهد و از گسترش عفونت جلوگیری می‌کند.

در اینجا برخی از آن‌ها را ذکر خواهیم کرد:

• پس از حمام یا دوش گرفتن پوست خود را به خوبی خشک کنید.
• جوراب، لباس و ملافه‌های خود را به‌طور مرتب بشویید تا هر گونه قارچی برطرف شود.
• در مکان‌های عمومی، مانند حمام، سونا و استخر از دمپایی یا کفش‌های پلاستیکی استفاده کنید.
• لباس‌های گشاد و پنبه‌ای بپوشید. لباس‌هایی بپوشید که رطوبت را از پوست بدن شما دور نگه دارد.
• حوله، برس و شانه خود را به اشتراک نگذارید، زیرا که عفونت می‌تواند از طریق آن‌ها منتقل گردد.
• کفش خود را هر دو یا سه روز جایگزین کنید، تا رطوبت کفش قبلی کاملاً خشک شود.
• اگر مبتلا به دیابت هستید، قند خون خود را تحت کنترل درآورید.
• اگر کسی در خانواده شما مبتلا به عفونت قارچی پوست سر شد، بالش، کلاه، شانه یا قیچی او را در مواد سفیدکننده و ضد عفونی کننده غوطه‌ور سازید.

اگر به یک عفونت قارچی مبتلا شدید، می‌توانید به محل کار یا مدرسه بروید ولی بهداشت عمومی را رعایت کنید تا از گسترش عفونت به دیگران جلوگیری به عمل آورید.