کچلی پا (یا قارچ پا یا پای ورزشکاران) نوعی عفونت پوستی است که بر اثر قارچ ایجاد می‌شود. استفاده از کرم‌های ضد قارچ برای درمان این مشکل، معمولا موثر است. نکاتی که در ادامه ذکر می‌شود، می‌تواند به شما کمک کند کچلی پا را درمان، و از بازگشت دوباره‌ی آن پیشگیری کنید.
چه کسانی و به چه علت به کچلی پا مبتلا می‌شوند؟
کچلی پا یا قارچ پا، یک نوع عفونت قارچی در پوست پا است. این مشکل بسیار شایع است و تقریباً یک نفر از هر چهار نفر به کچلی پا مبتلا هستند. در شرایط عادی، تعداد کمی قارچ روی پوست انسان وجود دارد و به پوست آسیب نمی‌رساند. با این حال، در صورت فراهم شدن شرایط مساعد، قارچ‌ها تکثیر می‌شوند، به پوست حمله می‌کنند و عفونت را ایجاد می‌کنند. شرایطی که برای رشد قارچ مناسب هستند، شامل گرما، رطوبت و نقاطی از پوست است که به خوبی تهویه نمی‌شوند، مانند فضای بین انگشتان پا.
هر فردی ممکن است به کچلی پا (قارچ پا) مبتلا شود، اما این مشکل به خصوص در افرادی شایع است که پاهایشان بیشتر عرق می‌کند یا از کفش‌ها و جوراب‌هایی استفاده می‌کنند که باعث افزایش تعریق پا می‌شود. کچلی پا قابلیت انتقال از فرد به فرد را دارد. به عنوان مثال، در محیط‌های مشترک مانند حمام‌های عمومی که ورزشکاران یا شناگران از آن استفاده می‌کنند، قارچ می‌تواند منتقل شود.
در هنگام دوش گرفتن ممکن است یک پوسته‌ی بسیار ریز از قسمت‌های آلوده‌ی پوست شخصی که به کچلی پا مبتلاست، جدا شود. سپس شخص دیگری روی این پوسته‌های ریز پا می‌گذارد و بدین ترتیب عفونت به او منتقل می‌شود و گسترش می‌یابد. با شکل گرفتن یک محدوده‌ی کوچک از عفونت قارچی روی پوست، این عفونت روی پوست منتشر می‌شود و گسترش می‌یابد.
علائم کچلی پا چیست؟
اولین جایی که مستعد رشد قارچ‌ها است، پوست بین انگشتان کوچک پا است. در ابتدا یک اگزمای پوستی ایجاد می‌شود که خارش دارد و پوسته‌پوسته می‌شود. ممکن است پوست این ناحیه ترک بردارد و زخم بشود و ممکن است بین انگشتان پا شکاف‌های بزرگی ایجاد شود که دردناک هستند. ممکن است پوسته‌های ریزی از پوست پا جدا شوند که آلوده به قارچ هستند.
در صورت عدم درمان، عفونت قارچی به تدریج در بین انگشتان پا گسترش می‌یابد و در برخی موارد نیز به کف پا منتقل می‌شود. در برخی موارد، انتقال عفونت قارچی به کف پا، موجب اگزما و خارش پوستی در تمامی سطح کف پا و کناره‌های پا می‌شود و در موارد دیگر، عفونت قارچی موجب اگزمای پوستی، تنها در قسمت‌هایی از کف پا می‌شود.
آیا کچلی پا یک مشکل جدی است؟
معمولا نه. اکثر بیماران قبل از اینکه کچلی پا، از انگشتان به نقاط دیگر گسترش یابد، آن را درمان می‌کنند. در برخی موارد، عفونت قارچی به سایر نقاط بدن سرایت می‌کند. نواحی که ممکن است قارچ به آن‌ها سرایت کند، معمولا نواحی از پوست هستند که مرطوب هستند و هوا به آن‌ها نمی‌رسد، مانند کشاله ران.
قارچ معمولا به عمق پوست نفوذ نمی‌کند، اما ممکن است سایر عوامل بیماری زا (مانند باکتری) از طریق شکاف ایجاد شده روی پوست(که بر اثر عفونت قارچی ایجاد شده)، به بدن راه پیدا کنند که در این صورت مشکلات عفونی جدی‌تری در پا ایجاد می‌شود. این عفونت قارچی گاهی به ناخن‌ها سرایت می‌کند. این مشکل نیز قابل درمان است، اما درمان آن نیازمند مصرف داروهای ضدقارچ، برای چندین هفته است. بنابراین لازم است، به محض بروز علائم کچلی پا ( قارچ پا) هر چه سریع‌تر برای درمان آن اقدام کنید.
روش‌های درمان کچلی پا چیست؟
شما می‌توانید از داروخانه پماد ضدقارچ موضعی تهیه کنید یا پزشکتان ممکن است یک پماد ضدقارچ خاص را برای شما تجویز کند. عبارت “موضعی” به این معناست که پماد باید مستقیماً روی ناحیه مورد نظر، مانند کف پا، استفاده شود. داروهای ضدقارچ انواع مختلفی دارند و نام‌های تجاری متنوعی دارند، از جمله تربینافین (terbinafine)، کلوتریمازول (clotrimazole)، اکونازول (econazole) و کتوکونازول (ketoconazole). این داروها عموماً به صورت پماد موجود هستند، اما در برخی موارد ممکن است به صورت اسپری، محلول یا پودر نیز عرضه شوند. همه این داروها برای درمان عفونت قارچی پوست مفید هستند و هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد یکی از این داروها برتری نسبی نسبت به دیگری داشته باشد. در درمان کچلی پا در کودکان، استفاده از داروهای اکونازول، کلوتریمازول و میکونازول توصیه می‌شود. دیگر داروهای ضدقارچ شامل آندسیلنیک اسید (undecenoic acid) یا میکوتا (Mycota) و تولنافتات (tolnaftate) نیز به صورت غیرتجویزی در دسترس هستند.
شما باید داروی ضد قارچ را تا مدت زمان تعیین شده، روی پوست خود بزنید. این زمان به نوع دارویی که استفاده می‌کنید، بستگی دارد، بنابراین دستورالعمل دارو را به دقت بخوانید. در نظر داشته باشید که ممکن است با مالیدن پماد روی پوست، اگزما و خارش پوستی سریعا از بین برود، اما لازم است بین ۱ تا ۲ هفته پس از رفع اگزما و خارش پوستی، همچنان به استفاده از دارو ادامه دهید. این کار برای از بین بردن کامل قارچ است و از بازگشتن دوباره عفونت قارچی پا جلوگیری می‌کند.
- کلوتریمازول: دو تا سه بار در روز به مدت حداقل چهار هفته.
- میکونازول: دو بار در روز و تا ۱۰ روز پس از بازگشت پوست به حالت عادی.
- اکونازول: دوبار در روز تا زمان بازگشت پوست به حالت عادی.
- کتوکونازول: دو بار در روز به مدت یک هفته. در صورتی که قارچ پا شدید است درمان را چند روز بیشتر ادامه دهید. این دارو برای کودکان مناسب نیست.
- تربینافین: یک یا دوبار در روز به مدت یک هفته. این دارو برای کودکان مناسب نیست.
- آندسیلنیک اسید: دوبار در روز و تا یک هفته پس از بازگشت پوست به حالت عادی.
در صورتی که پوست شما ملتهب شده باشد، پزشک شما کرم ضدقارچی تجویز می‌کند که با مقداری استروئید ترکیب شده باشد. این کرم معمولا نباید بیش از ۷ روز استفاده شود و بعد از ۷ روز باید از کرم فاقد استروئید استفاده کنید. استروئید می‌تواند التهاب را کاهش دهد و خارش و سرخی پوست را به سرعت از بین ببرد. اما استروئید نمی‌تواند قارچ پا را از بین ببرد، بنابراین استفاده از کرمی که تنها حاوی استروئید باشد تجویز نمی‌شود.
در افراد بزرگسالی که شدت عفونت قارچی پای آن‌ها شدید است یا مشکل آن‌ها با کرم ضد قارچ درمان نمی‌شود، قرص‌های ضدقارچ تجویز می‌شود. قرص ضدقارچ همچنین در صورتی تجویز می‌شود که عفونت قارچی علاوه بر انگشتان پا، در بسیاری دیگر از قسمت‌های پوست وجود داشته باشد. قرص‌های ضدقارچ عبارتند از تربینافین، گریزئوفولوین، یا ایتراکونازول.
این روش‌های درمانی برای تمامی افراد مناسب نیستند. زنان باردار یا زنانی که به کودک خود شیر می‌دهند و همچنین بیماران مبتلا به اختلالات کبدی، نباید از قرص‌های ضد قارچ استفاده کنند. برخی از افراد ممکن است در حال مصرف داروهایی باشند که با داروهای ضدقارچ تداخل دارویی دارند. قرص‌های ضدقارچ معمولا برای کودکان نیز تجویز نمی‌شود.
در صورتی که به کچلی پا (پای ورزشکاران) مبتلا هستید، لازم نیست رفتن به سر کار یا مدرسه یا انجام دادن ورزش خود را متوقف کنید. با این حال، سعی کنید در مکان‌های عمومی یا رختکن پای خود را کاملا پوشیده نگه دارید، تا زمانی که اگزمای پوستی کاملا درمان شود. سعی کنید پوست خود را نخارانید چرا که این کار می‌تواند باعث سرایت قارچ به نواحی دیگر پوست شود.
برای دریافت مشاوره تزریق بوتاکس، تزریق ژل، لیزر‌درمانی و هایفوتراپی صورت با شماره های ۰۲۱۸۸۴۲۷۶۳۰ و ۰۲۱۸۸۴۰۳۸۱۵ تماس بگیرید.
نکات زیر به پیشگیری از ابتلای مجدد به کچلی پا کمک می‌کند
- پای خود را هر روز بشویید و پس از شست و شو، پوست بین انگشتان پای خود را کاملا خشک کنید. این کار مهمترین اقدامی است که می‌توانید برای پیشگیری از ابتلا به کچلی پا انجام دهید. احتمال آن زیاد است که وسوسه شوید و در انجام این کارکوتاهی کنید و وقتی هنوز پایتان کاملا خشک نیست، جورابتان را پایتان کنید. در این صورت، پوست مرطوبِ بین انگشتان پایتان جای ایده‌آلی برای رشد قارچ‌ها خواهد بود.
- در رختکن‌های عمومی، به صورت مشترک از حوله استفاده نکنید. حوله خود را مرتبا بشویید.
- جورابهایتان را هر روز عوض کنید. قارچ می‌تواند در پوسته‌های ریزی که در جوراب نشسته‌ی شما باقی مانده، رشد کند و تکثیر شود. پوشیدن جوراب کتانی و کفش چرم احتمالا بهتر از پوشیدن جوراب نایلونی و کفش‌های از جنس مواد مصنوعی است، چرا که موجب عرق کردن بیشتر پا می‌شوند.
- برای حفظ بهداشت پاها و پیشگیری از کچلی پا، رعایت تعدادی راهکار می‌تواند موثر باشد. بهتر است هر دو یا سه روز یکبار کفش خود را تعویض کنید تا بعد از استفاده، کفش‌ها به طور کامل خشک شوند.
- استفاده از صندل یا دمپایی مخصوص در استخرها، رختکن‌ها و دوش‌های عمومی توصیه می‌شود. این کار باعث جلوگیری از تماس مستقیم پوست پا با زمین می‌شود و احتمال آلوده شدن به قارچ‌ها که ممکن است روی سطح زمین وجود داشته باشند، کاهش می‌یابد.
- هنگامی که در خانه هستید، کفش و جوراب خود را بکشید تا پاهایتان به هوا بیافتد.
- در صورتی که به طور مکرر با کچلی پا مواجه می‌شوید، می‌توانید از کرم‌ها یا اسپری‌های ضدقارچ به صورت منظم برای پیشگیری استفاده کنید. به عنوان مثال، می‌توانید روزانه از محصول Mycota استفاده کنید تا کچلی پا را پیشگیری کنید. این اقدامات به شما کمک می‌کنند تا از عفونت قارچی جلوگیری کنید و پاهایتان را به خوبی حفظ کنید.
